Lontslot

De ontsteking door middel van een lont was eigenlijk een open vuur en de goede werking ervan was vooral afhankelijk van de weersgesteldheid. Bij regen werd er niet geschoten en in het duister verraadde de gloeiende punt van de lont de positie van de schutter. Er werd gezocht naar een beter systeem. Dit werd het radslot.

Klik hier voor meer informatie

Hollands lonslot ca. 1625: Het kruit in de pan (A) wordt tot ontbranding gebracht door een gloeiende lont (B). Deze is vastgeklemd tussen de lippen gevormd door het gespleten uiteinde van de haan (C). De haan zit via de tuimelaar (D) vast aan het ene eind van de stang (E) en wordt door opwaartse druk van de trekker (F) aan de staart (G) omlaag gebracht in de pan.